четврток, 1. денес тато би наполнил осумдесет и пет. веќе воопшто не ми изгледаат како некои големи години. високи, наводно. тато успеа да стигне до седум...
БЕСМРТЕН Изгледа ќе морам повторно да умрам, за да заминам на друго место. Некаде каде што никој не знае за мене. Луѓето почнаа да забележуваат дека не стареам...
ПАКРАЦ 5 Жана беше вљубена во мене. Бев свесен за тоа, но тоа го сметав за нормално. Мислев дека нема ништо необично во тоа и дека секоја девојка и дека секоја девојка ...
ПОЛЕМИКА ЗА ГРУПИТЕ, РОДОВИТЕ И ЧУВСТВАТА Од „Глава што лебди“ По завршувањето на шестиот час, вратите треснаа и надвор излета толпа од глаголи, именки, бројки...
РУСКИОТ ГРАДИНАР Сето ова мора да се има во предвид пред таа групичка луѓе на аголот, слободни од секоја концертна изведба, шпто стојат онде, додека некогаш нешто си...
Султана ги организираше собирите на реката, а јас бев назначаена како главнаучителка. Димитар ми носеше учебници, новини и списанија кои на почеток јас им ги читави...
Исповеди Кога ми беше најтешко, го носев син ми кај сестра ми. Му велев дека го правам тоа за негова среќа оти знам колку сака да си игра со братучедите. Го испраќ...
ДЕВОЈЧИНСКА СОБА(извадок) 16.На Тамара ѝ беше жал и за Донка и за машината.Ми раскажа дека таа неодамна усвоила од фри шопот пред својот влез,што во белградскиот случ...
Кога доаѓам кај тебе во продавница, велам „ќе одам кај Бабе“.Твоето име ми е непознато. Ти си жената што секогаш носи црно. Стоиш поткачена на една излитена дрв...
ПРОЛОГ Сплетот од патишта, патеки и патчиња е хармоничен како проѕирната мрежа на трпеливиот пајак, но има некои патеки непознати за авантуристите, патеки на ко...
Извадок од романот во ракопис „Ронлива“ Од Дневникот на Лени Сонувам. Тилот ми гори под ткаенината во која сум завиена. Чекорам во едно големо ништо, жешко как...
ШЕЌЕРПовторно паѓа снег. Потсетува на шеќерот во прав со кој мајка ми ги наросува крофните. Градот замрзнал, блеска како сцена од мјузикал. Кучињата завиваат, мирис...
Виолета Танчева-ЗлатеваИзвадок од романот во ракопис „Бела“ МАРИЈА-ЛЕНА– Кај си ти цел ден? – ме пречекува тета подналутено кога се прибирам дури вечерт...
1Едвај ја фатив автобуската градска линија број седум во Приштина, која битребало да ме носи зад Националниот театар. Пред него, ќе се сретнев наедна претстава со ед...
ЧЕТИРИСЕТ ДЕНАПРОЛОГ Милутин, жител на местото од кое и „Господ кренал раце“, излегувашеполупијан од една селска кафеана со исклучително задоволен израз нал...
МАЈКАСекогаш се грижеше да не бидеме гладни. Работеше ден и ноќ и како виорвлегуваше во домот. Се што не беше на место таа ќе видеше. Ние негледавме. Не слушавме. Не з...
1. Виктор за последен пат го видов пред нешто повеќе од четири години. Тогаш изгледаше толку лошо што одвај го препознав. Беше слаб како испосник, со пожолтени и проп...
Извадок од „Водни тела“ – Ана Аврамовска Влегува во галеријата заедно со група девојки кои успеваат брзо да се вовлечат во топлата и низ вратите. Наместо да...
Натоварен како Шерпа на хималајско искачување, Шимун Николиќ се намерачил од автобуската станица во Минхен кон блиската станица Hackerbrücke S-Bahn, влегува во автомоби...
-Писателот е генералот, а буквите се неговата армија.Од генералот зависи како ќе ја подготви неговата армија, во која формација ќе ја постави и кое оружје ќе и го дад...
(извадок) 15.Од денот кога открив дека ракописот на тетратката со поезија не беше тој од на таблата на часот по латински, ме фати некое лошо чувство, некакво сомневање...
Нема да го споменувам името на градот. Нема да ги споменувам вистинските имиња на главните актери. Суеверен сум, ете. Само ќе кажам дека беше странство, а ние бевме с...
“Не знам колку е правилно да превземаме фрагменти на философите, писателите, поетите, пред и после Христа и да ги мутираме во нашите таканаречени раскази. Се праш...
Првото нешто што го направив, откако ги спуштив своите торби на подот, беше тоа што го вклучив радиото што се наоѓаше на левата страна од работното биро, близу до про...
(извадок)Заминувањето на Селим нѐ остави избезумени. Претседателот подиве. И ние обичните затвореници. Селим заминал со полициско возило. Им ветил дека ќе им најде ...
ЦРВЕНОКОСАТА ОД РОЗИНО БРДОБудимпештазима 2021 *Утринава повторно вози Црвенкосата. Будимските утра се студени, но во автобусот 149 секогаш е топло. Се мешаат парфеми ...
Татко За првпат по долго време ги допрев неговите раце. Всушност, не знам дали воопшто некогаш сум ги допрела. Барем не на овој начин. Испиените дланки и нивното бавн...
ОНА ШТО ИСТОРИЈАТА СЕКОГАШ ГО ЗАБОРАВА Роб сум. Ме донесоа во синџири, распартален и валкан во овој бучен град кој базди на мирисна мешавина од измет, гниеж и розини ...
1МЕДЕН МЕСЕЦ ВО ТРОПСКИ РАЈ. Кога Вилма го прочита овој слоган во каталогот на туристичката агенција, што Здењек го имаше обележано со розова самолеплива лента со л...
Оклопниците формираа непробоен бедем пред Банскиот двор.Над кордонот, зад блиндираните прозорци се ококорија преплашените лица на Владата на народниот спас. Проз...
Кога ја купив црната кошула планирав да ја износам по ноќни клубови, а не да ми избледи од сонцето. Премногу често ја облекував за друга намена минативе две години. З...
Гладоморје Небото ждригаше гласно. Беше сито и ги расфрлаше молњите насекаде низ селото. Тие се закотвуваа за највисоките и најкревките. По преживеаното невреме ок...
СИМПАТИЧЕН Ми се пожали:„Не можам веќе вака.“„Како?“, ја прашав.„Сама сум. Ми треба маж.“„Зошто ми го кажуваш тоа мене. Јас сум оженет. И не сакам да...
Сонцето се качуваше сè повисоко. Стануваше топло.Пред седум години, на тревникот, на неколку метри пред прозорецот засадив чемпрес. Добро нарасна. Како искусен и...
Едно сосема обично октомвриско утро, Арлинд реши да се прошета по кејот на Вардар и да испуши еден џоинт, кој го беше смотал уште претходната вечер. Цела недела го че...
Но, како што веќе знаеш, драг Фабијане, креденецот сепак заврши во мојот имот. Бог дефинитивно смислил се за нас – на нас е само да постоиме! Целиот мој опишан план,...
Зградата на седиштето на Меѓународната астрономска унија во Париз беше речиси испразнета. Пурпурната квечерина навеваше освежувачки кислород и мирис на влажна тр...
1.Беше пролетта 1890 година. Сонцето уште не беше ѕирнало од зад Балканот, кога на полјаната на крајот од селото Стомна почнаа да се подготвуваат софрите.Огнот за пече...
Оваа приказна во својот замрсен, смешен заплет е врзана и за Моне, мојот цимер од белградските бруцошки денови. Моне ме дочека во мансардата на Сењак, во предвоена к...
Луѓето се повлекуваат од општеството од различни причини – имаат идеализирана слика за руралните средини, преживуват (или се надеваат да доживеат) преобразба ил...
Сања својот типично работен четврток го поминуваше како и било кој друг ден – низ вообичаен баланс меѓу сериозните работни задолженија и уживањата во ситните за...
Извадок од романот „Мртвите знаат најдобро“, добитник на наградата Пегаз за 2020 година. Автор: Владо Јаневски ТЕОРИЈА НА СВЕСТА Што ќе ти се случи ако почнеш да ...
Пред да биде модел, Моделот беше студент на прва година на Филолошкиот факултет, група италијанистика, поточно дуплиран бруцош, зошто го одолжи полагањето испити. Н...
Поминаа тринаесет години откако момчето од одделението ти заби молив во дланката. Парче графит се скрши и продолжи да скита по ткивото. Графитна подморница демнеше...
Да се остави конопот да клизне од рака Тоа беше она лето кога за цели три месеци ја изнајмивме Вилата на прељубниците со поглед на морето, на заливот, на лозјата и ву...
Едно студено и дождливо ноемвриско утро двајца случајни минувачи – маж и жена на средовечна возраст, без деца (не затоа што не можеа, туку зашто не сакаа да имаат) ...
UGLY Не само јас, сите стоиме и чекаме на пешачкиот премин. Вжарените автомобили лазат како капки пот по смекнатата кора на улицата. Пладневното сонце ништо не засену...
Во судницата беше топло и загушливо. Чувствував како челото ми се влажни, а капки пот полека ми се слеваат по слепоочниците. Судницата беше преполна. На дрвените кл...
