Бора Ќосиќ, српски и хрватски романсиер, есеист и преведувач е роден во Загреб во 1932 година. Во 1937 година со семејството се преселил во Белград, каде што го продолжил образованието и дипломирал на Првата машка гимназија. Студирал филозофија на Филозофскиот факултет. Соработувал во бројни весници и литературни списанија. Во 1952 година бил уредник на весникот Млада култура, а од 1962 до 1963 година соработувал во литературното списание Данас. На рана возраст ги преведува поетите на рускиот футуризам Мајаковски и Хлебников, пишувал и филмски дијалози, а во 1969 година го адаптирал текстот за првата изведба на мјузиклот Коса во Ателје 212. Писателската кариера ја започнал со романот „Куќата на крадците“ од 1956 година, а потоа објави книги со есеи, „Видлив и невидлив човек“, 1962 година, „Содома и Гомора“, 1963 година. Тој е автор на култниот роман на неодамнешната српска проза, „Улогата на моето семејство во светската револуција“, 1969 година, мотивиран од војната и повоениот Белград, дело во кое ги уништува сите идеолошки обрасци на светата светост во Југославија на времето со ироничен дискурс. Ќосиќ е истовремено и наследник на централноевропската прозна традиција на интелектуализиран есеизам (затоа и неговото поигрување со формите не е невообичаено: тој ја објавил Тетратката на Музил, еден вид омаж на Музил во книгата за трансформација во која авторот станал писател од насловот), како и еден од последните интелектуалци кој е емотивно искрен се поистоветува со југословенската Напишал околу 50 книги, објавени во Србија, Хрватска и Германија, а неговиот последен роман „Кратко детство во Аграм“ е објавен најпрвин во Дурие, а потоа во Франкфурт на Шофлинг. Добитник е на бројни европски награди.
РУСКИОТ ГРАДИНАР Сето ова мора да се има во предвид пред таа групичка луѓе на аголот, слободни од секоја концертна изведба, шпто стојат онде, додека некогаш нешто си...
