ЧЕТИРИСЕТ ДЕНА ПРОЛОГ Милутин, жител на местото од кое и „Господ кренал раце“, излегуваше полупијан од една селска кафеана со исклучително задоволен израз на лицето. Однатре, од кафеаната се слушаше лудачка смеа, а некој скарадно го поздрави Милутин пред тој да се сопне и да падне во калта. Испцу гласно, а потоа стана. „Светлана, Светлана,
ЧЕТИРИСЕТ ДЕНАПРОЛОГ Милутин, жител на местото од кое и „Господ кренал раце“, излегувашеполупијан од една селска кафеана со исклучително задоволен израз нал...
