ЕНЕС ХАЛИЛОВИЌ е роден 1977 година во Нови Пазар. Автор е на поетските книги: Средна буква (1995), Блудна хартија (2000), Листови на вода (2007), Песни од болеста и здравјето (2011), Ѕидови (2014), Бангладеш (2019) и Секвоја (2023); на книгите со раскази: Потомците на одбиените просјаци (2004), Капиларни појави (2006) и Чудна книга (2017); на драмите: In vivo (2004) и Кмет (2009); и на романите: Еп за водата (2012), Ако долго гледаш во понорот (2016), Луѓе без гробови (2020) и Бекос (2025). Преведуван е на повеќе јазици. Добитник е на повеќе награди меѓу кои: „Бранко Милковиќ“, Ѓура Јакшиќ“, „Меша Селимовиќ“, „Ахмед Вали“, „Стеван Стремац“, „Виталова награда“, „Голема награда Иво Андриќ“, „Кочиќево перо“ и др. Превод и белешка: Славе Ѓорѓо Димоски
ЕГЗИСТЕНЦИЈА само секвојата има лузни од громови, но тоа не ѝ причинува гордост. и ништо не кажува дека секвојата е нешто за што морам да кажувам. секвоја...
