СЕКВОЈА

ЕГЗИСТЕНЦИЈА

само секвојата има лузни од громови, но тоа

не ѝ причинува гордост.

и ништо не кажува дека секвојата е нешто за што морам

да кажувам.

секвојата не е прашање за егзистенција.

секвојата произведува фиданки кога живото ткиво под

кората е изложено на светлина.

кој сонува секвоја – ќе умре. кој не сонува секвоја

– ќе умре.

жилава и цврста, но била и ќе остане зависно битие. дури

ни својата лесна сенка не може да ја фрли на која сака

страна.

зафатнината на најголемата секвоја доволна е да се изработат

девет милијарди чепкалки за заби. зошто економистите

мислат дека девет милијарди чепкалки за заби повредни се

од една секвоја?

индијанските племиња Телова, Јурок и Чилули живееле

каде што заоѓа Сонцето, таму зад огромните секвои и

резбале  кануа од паднатите стебла.

многу копачи кои престанале од барање злато станале

дрвосечачи. и секој кој ќе загинел од секвоја фрлен бил

во сандак од секвоја.

иако огромно, се смета за декоративно дрво. 

ако Одисеј видел секвоја не би поминал мирно ;

би го чекало нешто, скриено зад стеблата или крошните.

замисли си кога секвојата би пишувала три илјади години

дневник. можеби не би пишувала еднолично како

секој ден се напојува и црпи минерални соли, расте и

трае. дали секвојата можеме да ја сметаме за неписмена?

од секвојата на сите страни се шири прекрасна глетка, но

секвојата има едно око помалку од Киклопите.

нема сигурни податоци дека диносаурусите се чешале

допирајќи го грбот врз стеблото на секвоја.

дали денот на секвојата може да е збере во 24 часа?

нејзиното семе тежи неколку милиграма. на хартија

произведена од секвоја може да се печатат

егзистенцијалистички книги, а толку лесно ги надживеа

Ками, Сартр и Хајдегер.

и колку да е опкружена со млади и стари стебла

од својата врста, сепак една секвоја е осамен поим.

расте во два правци и расте со брзина на нејзиниот раст.

БРЗИ ГОДИНИ

есен.

и многу лекови против надуеност.

доаѓаат зими и војни.

останаа само уште

две занимања: историчари и гробари.

ЗА ПОИМИТЕ

На Велимир Костов

Пенелопа,

Хамлет,

Швејк

претворени во симболи.

и Тројанскиот коњ.

и Ахиловиот штит

и секирата на Родион Романович.

поимите се обликуваат со употреба.

кој ги гледа, тој ги чува за себе.

кој не ги гледа, тој ги чува од себе.

ТЕСНЕЦ

гледав,

низ полето лисица брка зајак.

тој се оддалечува, се мушка меѓу смреките;

ловците ги креваат пушките, тие ќе пукаат.

тогаш го почувствував тоа време:

од смрт кон смртта бегаш.

ЗАРЕМ НЕ СТЕ ЧУЛЕ

скрибоманот на многу поштари им ги искривил рамената.

најпрвин јавува дека книгата му е во печат

и вели: веќе пишувам нова книга.

потоа јавува – ти ја пратив книгата.

па прашува – дали ја доби книгата. 

набрзо прашува – дали ја прочита книгата.

зарем не се чуле.

поетот добива многу книги кои никогаш не ги отвора

како што знае пчелата на кој цвет не треба да слета.

ЖЕНАТА ХЕТОРОВА

стана од гробот.

ги разбиваше праговите на институциите.

никој не ѝ веруваше.

повикаа полиција и итна помош.

сега во лудницата вреска Андромаха,

а хор лудаци со длабок глас пее:

најтешко е да докажеш да си она што си.

ЕДЕН ОД МНОГУМИНАТА

го среќавам.

педантен.

оженет.

вози велосипед.

никогаш осудуван.

љубезен.

и внимателен комшија.

еден од многумината кои тврдат дека настанал

од мајмун.

ПОСЛЕ ПРЕТСТАВАТА, ГЛУМЦИТЕ НА ТЕРАСА

– оние најдобрите и оние најлошите никогаш немаат трема.

– читав дваесетина швајцарски поети;

тромави и здодевни стихови, како да ги пишувале со нозе.

– уметноста е како Халеевата комета; сите 

чуле за неа, некои и ја виделе.

– после војни повеќе се раѓаат машки,

зашто повеќе и гинат.

– замисли, и гавранот е птица пеачка.

Нови Сад, СНП, 21.6.2021 г.

ВРАНА

милијарди кокошки

и еребици и тетреби и пауни и пингвини

и нурки и албатроси

и пеликани и птици преселници  и јастреби

и орли од семејството јастреби и барски птици,

посебно чапји

и шљуки, утки и гулаби и штркови и клукајдрвци

и птици пеачки

и жерави и рибарчиња и гулабици, па и кукавици, 

и птици нуркачи, посебно корморани,

и ној чие јајце тежи кило и пол,

па и колибри чие јајце не е потешко од грам – 

сите сложно се плашат од тврдиот клун

во сопственост 

на враната

која од сите јајце не го конзумира само своето

зеленикаво јајце.

ни јас никогаш не и читам своите книги.

БИОГРАФИЈА

пишував додека другите спиеја, спиев додека другите работеа.

живеев. ништо сериозно не работев,

но не бев гладен.

Бог ми даваше сѐ што ќе посакав и многу повеќе.

поминав пола свет и сфатив дека светот е мал.

кажав многу зборови кои не требало да ги кажам

(да бидеш млад и храбар, тоа е ужасно.)

сѐ што вадев за други, се исуши.

сѐ што садев за себе, вкусно е и за другите.

многу одлуки им ги препуштив на будалите

и на секој друг му бев врана, а тоа е

полошо од глупост.

долго му верував на моето семејство и на мојот народ,

а тоа чини.

од многумина купував љубов.

денес, како и секогаш, пишувам додека другите спијат.

ги сакам смоквата и маслината. го замислувам рајот,

Препев и белешка: Славе Ѓорѓо Димоски