***
успеа ли да ја прочиташ песната што ја пишував па ја бришев ја пишував па ја чкртав не со молив ни со мастило туку со косата носена од ветрот што идеше од мраморното море прамени коса наместо зборови нов ракопис чудни лелеави редови се редеа еден под друг се брануваа местата си ги менуваа се создаваа и недооформени веднаш се бришеа се губеа незаживеани а веќе умираа успеа ли да фатиш некој збор некоја мисла од тој хаос од тоа бреме што тој чуден ветер го зеде со себе и го однесе ги слушна ли брановите што наместо на брегот од моето срце се измиваа посејдон не дојде а го чекав секој нов бран мислев ќе го донесе дека со неговите големи раце ќе ме гушне и ќе ме однесе таа песна непесна остана таму во тој миг само со прамењата од косата напишана и веднаш потем исчкртана засекогаш избришана
***
се криев во сенките на таксим сама меѓу луѓе како ѕвезда меѓу ѕвезди во толпата странци низ турканици трчаници и врева задушена од маски слободно ечеше само ѕвоното на трамвајот и песната на младите курди дервиши дијарбекир слободно беше и мачето што презриво позираше за фотографирање во книжарницата што му беше дом слободни беа и децата што сакаа сладолед а не трикови слободен беше и мојот чекор и мојата мисла далеку од (г)орион далеку и од себе со некои чудни сеќавања небаре туѓи или од некој претходен живот запомнети
***
која сум што сум во овој нов простор во кој ветрот ме донесе во кој паднав од небо кога сѐ што гледаш е сѐ што сум без минато без зошто гледаш брчка и лузна а не знаеш од што е ни од кога е гледаш вода а не знаеш дека била оган гледаш дете а не знаеш дека било жена гледаш жена а не знаеш дека е дете гледаш живот а не знаеш колку смрт носам во себе гледаш рака над водата и безрезервно ја подаваш својата
Јулијана Величковска (1982, Скопје) е писател, уредник, преведувач и организатор на поетски фестивали. Основач е на издавачката куќа „ПНВ Публикации“ од Скопје, соосновач и директор е на „Скопскиот поетски фестивал“ и програмски директор е на „Поетска ноќ во Велестово“, Охрид. Член е на Друштвото на писателите на Македонија. Авторка е на стихозбирките „Комарци“ (2010, ПНВ), „Отворена книга“ (2017, ПНВ Публикации) и „Рајсфершлус“ (ќе излезе од печат до крајот на 2024, ПНВ Публикации); на романот „Годишни времиња“ (2014; 2015 ‒ 2. изд.; 2017 ‒ 3. изд.; 2022 ‒ 4.изд., ПНВ Публикации), на книгата за деца „Ведра“, илустрирана од Марио Каев, (2022, 2023 ‒ 2. изд., ПНВ Публикации), за која ја освои наградата за најдобар текст во сликовница за книги издадени во 2021 и 2022 година на меѓународниот фестивал за литература за деца и илустрација „Литера“; на монографијата „XX години Поетска ноќ во Велестово“ (2009, ПНВ), заедно со Славе Ѓорѓо Димоски го направи изборот и ја приреди „Самодиви: панорама на македонската поезија пишувана од жени, од преродбата до денес“ (2023, Поетска ноќ во Велестово), а авторка е и на триесетина книжевни преводи од англиски, од руски, од српски, од хрватски и од црногорски јазик. Нејзините песни се препеани и објавени на дваесетина светски јазици. Нејзиниот роман „Годишни времиња“ беше објавен на бугарски јазик од страна на издавачот „Ерго“ од Софија во 2017 г., избор песни под насловот „Кутија на стравот“ во превод на азарбејџански јазик беше објавен од издавачката куќа „Зардаби“, Баку, 2024 г., а избор песни во превод на англиски јазик под насловот „Очекувам лавови“ (“Expacting Lions”) ќе излезе од печат до крајот на 2024 г. во издание на „Три Спајр Прес“ (Three Spire Press), од Корк, Ирска. Застапена е во неколку антологии на македонската современа поезија издадени во Македонија, во Србија, во Чешка, во Грција, во Италија и во Колумбија, во две антологиии на современата светска поезија, едната издадена во Кина, а другата во Албанија, како и во три антологии на куси раскази, објавени во Македонија. Учествувала на бројни интернационални книжевни фестивали низ Европа и Азија.
