Славе Ѓорго Димоски е роден во 1959 во Велестово, дипломирал на Филолошкиот факултет во Скопје. Живее во Охрид. Работи како професор по македонски јазик и литература. Пишува поезија за деца и возрасни. Застапуван е во многу антологии и преведуван на неколку десетици јазици (англиски, руски, српски, латвиски и други).[2][3][4]Димоски е основач на поетскиот фестивал „Поетска ноќ во Велестово“ која традиционално се организира секое лето во неговото родно село. Исто така, бил и директор на Управниот одбор на „Струшките вечери на поезијата“ Добитник е на многу книжевни награди меѓу кои и наградата „Браќа Миладиновци“ на Струшките вечери на поезијата. Ацо Шопов и Климент Охридски. Поважни дела: Гравири (1979) Проект (1982) Студен порив (1985) Последните ракописи (1988) Спореден пат (1991) Предмети и аргументи (1994) Анабаза (1994) Форми на страста (1998 и 1999) Темно место (1999) Мерач на зборовите (2007) Поле. Бојно поле? (2008) Мајчин јазикПоезија-ткаења (2014)
1. Рисот умира на свој начин рисот умира на свој начин:гледа во ѕвездите и заборавадека и тие гледаат низ него. се преобратува во просторповисок од целата вселена. та...
