Александра Петровиќ, родена во 1975 година, дипломиран инженер по шумарство, живее и работи во Кучево. Поезија пишува уште од училишните денови, а од тој период потекнуваат и наградите што ги има добиено: Трета награда на Лимските вечери на детската поезија во 1989 година, Прва награда на Лимските вечери на поезијата во 1991 година, книжевната награда „Блажо Шќепановиќ“ за ракописната збирка песни „Белешки од крајот на светот“ во 1992 година, Втора награда на „Ратковиќевите вечери на поезијата“ во 1993 година за ракописот на збирката „Преку призмата на лудилото“. Објавени ѝ се следните збирки песни: „Во вителот“ (Меѓурепубличка заедница за културно-просветна дејност Пљевља и Дом на културата „Пиво Караматијевиќ“ Прибој, 1992), „Белешки од крајот на светот“ (Меѓурепубличка заедница за културно-просветна дејност Пљевља, 1993), „Преку призмата на лудилото“ (Гимназија „Јован Шербановиќ“ Пожаревац и Литературна дружина „Развитак“ Пожаревац, 1994), „Книга“ (КП „Жиравац“ Пожега, 2009), „Додека ги гледам ѕвездите“ (КП „Жиравац“ Пожега, 2012), „Оса одмора на лист“ („Нова поетика“, Белград, 2019). Поезија и проза објавува во книжевни списанија. Членка е на Книжевниот клуб „Браничево“ и на Здружението на писатели на Србија
СЕКОЈДНЕВНИ ЛАГИ Илјада лагиги изговарам во денотглавно на самата себеги заборавамсите ветувања од вчераја вртам главатаод вредните часовнициа потоазастанувам ...
