КОЈ ЗБОРУВА ТАМУ

КОЈ ЗБОРУВА ТАМУ

се мери со утринската сенка
неизмиениот
гордоста му виси
како цигарата на усната на хемфри богарт

кога сите се собираат на плоштад
да ги провираат прстите со гнев кон небото
колку што крв да им тече
тој ги собира другарите на веселба
им соли памет со лиценца

насекаде случајно го наоѓаш
како гурелавиот син ангел
прво со многу одек му пристигнува фирмата
потоа тој заедно со дванаесетмина зад себе

оној ден кога со цигара в уста ме поздравува
грбот ѝ го вртам на жена ми в кревет

во златната доба на Чичко кој им ласкаше
многу знамиња држеа в раце
повеќе за инает на Татко
што му се згрутчуваше крвта за една птица
во крвавите априли со синовите на Чичко
со зелени алишта одеа на лов
кога се одмораа под даб
јадеа месо од теле што уште цицало
со лисја ја бришеа крвта од чизмите

денес
по кафеани го викаат
на чело место му прават
го честат
да им зборува со огнен јазик
на таа маса за мене нема место
за мојата чаша и јазик леден
кристал

со шарениот филџан в рака
им кажува што јаделе синоќа
утрешнината не знаe да им ја чита
ниту во нежните им дланки

БИСТИ

Скулпторите не се оптоваруваат со верноста на линиите
а бронзените луѓе се сепак убавци
над нивните глави лисјата се вознемирени
и изѕемнатите љубовници под дрвјата во паркот
се вознемирени од нивната бронзена тишина

На сцената се крева завесата
кога ги влечат овие убавци со трактор
се крши тогаш нивниот метален поглед
и ги преплавува улиците плоштадите
со предавства лаги заговори омрази

многу привлечни се занемарените бисти
кога некој измет на гулаб или чавка
им го валка правилниот нос
моите бисти комуналното не ги заштитува
и така ја повредува мојата гордост со шамија во рацете
а низ патеките во паркот еден дедо замавнува
„Тој крадец ми ги дрпна двете крави“

(Од поетската збирка „Кога љубовта се троши како креда“ во издание на Готен, Скопје, 2017)

Превод од албански јазик: Линдита Ахмети