ДЕФИНИЦИЈА НА ЉУБОВТА

26/07/2022 in Проза by Михал Вивег

1 МЕДЕН МЕСЕЦ ВО ТРОПСКИ РАЈ. Кога Вилма го прочита овој слоган во каталогот на туристичката агенција, што Здењек го имаше обележано со розова самолеплива лента со логото на неговата фирма, ширум ја отвори устата, ги ококори очите и ги подигна високо веѓите. Добро знаеше дека природно убавите жени, за каква со право се сметаше Read More >

ВОЛК НА СНЕГОТ

26/07/2022 in Проза by Давор Шпишиќ

Оклопниците формираа непробоен бедем пред Банскиот двор. Над кордонот, зад блиндираните прозорци се ококорија преплашените лица на Владата на народниот спас. Прозорците веќе беа прилично мрсни од нивните испотени образи. Стравот смрди кисело од владиниот кабинет. Предната страна на Банскиот двор, таму каде што во почетокот на 2033 година беше стаата зграда на Соборот се Read More >

Црно

29/04/2022 in Проза by ЈОРДАН КОЦЕВСКИ

Кога ја купив црната кошула планирав да ја износам по ноќни клубови, а не да ми избледи од сонцето. Премногу често ја облекував за друга намена минативе две години. Заглавував во толпата луѓе построени уредно, изложен на пладневното сонце. Денес нема редица. Има сонце, но нема гужва. Само најблиските смеат да присуствуваат. Не знам дали Read More >

Гладоморје

27/04/2022 in Проза by ЈОВАНА МАТЕВСКА АТАНАСОВА

Гладоморје Небото ждригаше гласно. Беше сито и ги расфрлаше молњите насекаде низ селото. Тие се закотвуваа за највисоките и најкревките. По преживеаното невреме околу туулада – селото имаше изгорени стебла и пресечени карпи. Во нашата култура најголема чест и стравопочит имавме кон природата. Живеевме во средина во која разликувавме само две добра – небото и Read More >

СИМПАТИЧЕН

27/04/2022 in Проза by Жарко Милениќ

СИМПАТИЧЕН Ми се пожали: „Не можам веќе вака.“ „Како?“, ја прашав. „Сама сум. Ми треба маж.“ „Зошто ми го кажуваш тоа мене. Јас сум оженет. И не сакам да си ја мамам жената.“ „Не го мислев тоа. Ми треба маж за стално. Ми треба маж.“ „Најди го.“ „Како та да е лесно. Јас сум вдовица. Read More >

НЕМА ПРЕГРАТКА

25/01/2022 in Проза by Владимир Илиевски

Сонцето се качуваше сè повисоко. Стануваше топло. Пред седум години, на тревникот, на неколку метри пред прозорецот засадив чемпрес. Добро нарасна. Како искусен и доверлив заштитник, доследен на својата должност, ја штитеше куќата од пладневното летно сонце. Внатре, секогаш беше свежо. Седнат во фотелјата, потпрен со лактите на колената, ја гледав в очи. – Сакаш Read More >

НА МАРГИНИТЕ НА КАРАМАЗОВИ

17/01/2022 in Проза by Саша Радоњиќ

Но, како што веќе знаеш, драг Фабијане, креденецот сепак заврши во мојот имот. Бог дефинитивно смислил се за нас – на нас е само да постоиме! Целиот мој опишан план, целиот мој напор, сето тоа беше непотребно! Ормарот ми беше наменет мене и вака или онака ќе доспееше каде што му е местото. Сепак, многу Read More >

ОХРИД ЛАКУС

17/01/2022 in Проза by Габриела Стојаноска-Станоеска

Зградата на седиштето на Меѓународната астрономска унија во Париз беше речиси испразнета. Пурпурната квечерина навеваше освежувачки кислород и мирис на влажна трева низ единствените отворени прозорци на првиот кат. Додека младиот чистач, во веќе затемнетиот пуст ходник, оддалеку, со нервоза ја набљудуваше вратата на последната просторија број десет, внатре двајцата средовечни научника се подготвуваа да Read More >

САЈБИЕВАТА НЕВЕСТА

17/01/2022 in Проза by Бојан Боев

1. Беше пролетта 1890 година. Сонцето уште не беше ѕирнало од зад Балканот, кога на полјаната на крајот од селото Стомна почнаа да се подготвуваат софрите.Огнот за печените јагниња беше запален, а бинлаците со ракија се ладеа во изворот. Жените сноваа наваму натаму и се туфкаа затоа што не знаеја како ќе соберат толку многу Read More >

Едно обично октомвриско утро

17/01/2022 in Проза by Андреј Ал Асади

Едно сосема обично октомвриско утро, Арлинд реши да се прошета по кејот на Вардар и да испуши еден џоинт, кој го беше смотал уште претходната вечер. Цела недела го чекаше овој миг. Веќе четири години како работеше во брзата помош. Телефонските повици пристигнуваа сосема неочекувано, затекнувајќи го Арлинд во најразлично расположение. Понекогаш мораше да рипне Read More >

Category: Проза

ДЕФИНИЦИЈА НА ЉУБОВТА

ВОЛК НА СНЕГОТ

Црно

Гладоморје

СИМПАТИЧЕН

НЕМА ПРЕГРАТКА

НА МАРГИНИТЕ НА КАРАМАЗОВИ

ОХРИД ЛАКУС

САЈБИЕВАТА НЕВЕСТА

Едно обично октомвриско утро

ЕЛЕМЕНТИ – Број 11

ПОДДРЖАНО ОД

ЕЛЕМЕНТИ

ЗА НАС

КОНТАКТ

ЕЛЕМЕНТИ

ПОДДРЖАН ОД